Geschiedenis is gevuld met verrassende verhalen over hoe mensen en ideeën zijn verbonden. Eén zo’n verhaal is de oorsprong van het meest populaire bordspel in de moderne geschiedenis. Het is een Amerikaanse klassieker: elke nieuwe generatie van Monopoly spelers leert er van te houden en zich (onschuldig) over te geven aan haar, meedogenloze, hebzuchtig impulsen. Spelers beginnen het spel als gelijken. Geluk – en een beetje de strategie – maakt uiteindelijk dat een speler alle anderen te domineert. Die speler eindigt met het vergaren een enorme fortuin in contanten en vastgoed. De meeste Monopoly spelers weten niet (zijn niet geïnteresseerd in) dat dit spel was oorspronkelijk het product is een passie voor sociale en economische rechtvaardigheid.

In de late jaren 1800, werd een jonge vrouw genaamd Elizabeth Magie door haar vader ingevoerd in de geschriften van Henry George. Ze werd uiteindelijk een van de vele mensen die de taak op zich namen anderen te leren van wat zijn hadden geleerd door het bestuderen van  Vooruitgang en Armoede (Progress and Poverty) en andere werken George’s.
Samenwerkend met vrienden in haar woongemeenschap in Brentwood, Maryland, creeerde Elizabeth Magie The Landlord’s Game. Ze vroeg daarvoor octrooi aan, dat werd verleend op 5 januari 1904 (No. 748.626). Ze legde uit dat het een spel was voor de “praktische demonstratie van het huidige systeem van het land-grabbing met alle gebruikelijke uitkomsten en gevolgen.”

De nog jonge, alleenstaande vrouw, Elizabeth – of “Lizzie” zoals ze werd genoemd – werd een regelmatige bezoeker van de Single Tax enclave van Arden, Delaware. Dit was rond 1903. Of het nu in haar eentje was of samen met andere Single Taxers in Arden, werkte Lizzie verder aan het ontwerp van The Landlord’s Game als een manier om uit te leggen hoe het systeem van de politieke economie Henry George’s in het echt zou werken.

 

Arden’s bezienswaardigheden. Stephen’s Theater en de ambachtelijke winkel
voor een close-up van het speelbord gebruikt in Arden, klik hier.

De eerste commerciële versies van The Landlord’s Game

In 1906  verhuisde Elizabeth naar Chicago, Illinois, waar ze Albert Phillips ontmoette en in 1910 met hem trouwde, . Ik ben niet in staat geweest om te vinden dat Albert een volgeling van Henry George is geweest, maar blijkbaar vond hij de inspanningen van zijn vrouw sympathiek. Op een gegeven vestigde Elizabeth en een aantal andere aanhangers van Henry George in 1906 de Economisch Game Company in New York, die  The Landlord’s Game publiceerde.

Spoedig daarna  verhuisden Elizabeth en Albert naar Clarendon, Virginia, in de omgeving van Washington DC en kreeg Elizabeth uiteindelijk een patent op een nieuwe editie van The Landlord’s Game in 1924 (No. 1.509.312) onder haar getrouwde naam Elizabeth Magie Phillips. Deze nieuwe editie, gepubliceerd door de Washington, DC firma, Adgame Company, verscheen in 1932 en bevatte andere straatnamen en veranderingen in het uiterlijk van het speelbord. Belangrijker is dat de nieuwe editie een alternatieve set spelregels bevatte en  ook een tweede naam voor het spel, Welvaart. (Prosperity)

 

Connecties met Academe

Rond 1900 werd Scott Nearing ingevoerd in het spel door Lizzie Magie of een der andere bewoners van Arden. Hij was op dat moment een full-time inwoner van Arden. Nearing werd ​​lid van de economische afdeling van de Universiteit van Pennsylvania in 1906, waar hij The Landlord’s Game in zijn onderwijs ging gebruiken. Zijn steun aan de voorstellen van Henry George’s om publieke inkomsten verhogen uitsluitend via degenen die grond in eigendom hadden, en zijn verzet tegen kinderarbeid, zorgde dat hij door de universiteit in 1915 werd ontslagen.

Burton H. Wolfe, in “de monopolisering van Monopoly” (San Francisco Bay Guardian, 1976), zegt dat “Nearing  The Landlord’s Game met zijn broer Guy Nearing, gespeeld heeft die in de Henry George single-tax gemeenschap van Arden, Delaware woonde. ” Vervolgens:

Terwijl de studenten en enkele single-taxers het spel speelden, begon er een process van … verandering van de spelregels. De belangrijkste verandering is dat in plaats van bij de landing op een woning blok alleen maar de huur betaald moet worden, konden de spelers ook een veiling houden om het blok te veropen. Ze maakten ook hun eigen spelborden, zodat ze de eigendommen in het spel van Lizzie Maggie konden vervangen met die in hun eigen steden en landen; Dit maakte het spelen realistischer. Terwijl zij hun eigen spelborden maakten (meestal geschilderd op linnen of olieoek) veranderen ze de titel van “The Landlord’s Game” naar “Auction Monopoly” (veilingmonopoly) en later alleen “Monopoly”.

Burton Wolfe vertelt ons ook dat een jonge Rexford E. Tugwell één van de spelers was. Een van de eigen studenten van Tugwell’s, Priscilla Robertson – die lange tijd redacteur wasvan De Humanist – vertelde de volgende details over de vroege geschiedenis van het spel: “In die dagen kopieerde degene die ook een Monopoly wilden spelen, het spelbord op een stuk linnen doek tekende het in krijt. Het werd als een erezaak beschouwd om het niet te verkopen aan een commerciële fabrikant, omdat de groep van single-taxers stonden te popelen om het kapitalistische systeem te verslaan. ” (Ik ben verplicht om op te merken dat de single-taxers die principes van Henry George’s deelden een aanzienlijke verkeerde voorstelling zaken over de doelstellingen hadden. Het overwinnen van het monopolie in al zijn vormen (maar, in het bijzonder, het monopolie van de natuur), en niet het kapitalisme, was -.en is – de zaak die toen en vandaag aan de dat omarmd wordt.)

Andere schrijvers vertelden dat het spel werd gespeeld door studenten aan de Princeton University en Haverford College. Wijzigingen zijn aangebracht in het ontwerp van het speelbord en het groeperen van sommige eigendoomen, zodat gebouwen konden worden toegevoegd aan de locaties en het verhogen van het bedrag van de huur in dat rekening werd gebracht op basis van het aantal gelijke eigendommen.

In de late jaren 1920, werd door studenten en anderen een versie van het spel gespeeld dat nogal wat van Elizabeth’s ontwerp had ingeleverd.Het spel is thans algemeen bekend als “Monopoly.” Een jonge student aan de Universiteit van Williams (Reading, Pennsylvania) produceerde een commerciële versie onder de naam Financiën, maar het spel was in wezen Monopoly.Toen verhuisde een vrouw genaamd Ruth Hoskins die het spel geleerd in Indianapolis naar Atlantic City, New Jersey en vermoedelijk creëerde zij de versie met de Atlantic City straatnamen.

Daarna wordt de situatie nog ingewikkelder. Het spel werd geïntroduceerd door (Kolonel) Eugene  en Ruth Raiford, vrienden van Ruth Hoskins, Charles Todd, die in Germantown, Pennsylvania woonden. Daarna introduceerde Charles Todd het spel bij Charles en Esther Darrow. Eugene Raiford, Charles Todd en Esther Jones Darrow al volgden de Quaker Westtown School 1911-1914 of 1915. De daaropvolgende verband met Atlantic City kwam als gevolg van de nauwe betrokkenheid van de Westtown School School met de Atlantic City Friends ‘. Zoals Todd later herinnerde:. “De eerste mensen die we het geleerd hebben nadat we het zelf hadden gelerd waren Darrow en zijn vrouw Esther…. Het was helemaal nieuw voor hen …. Darrow vroeg me of ik de spelregels wilde opschrijven en dat deed ik… en gaf ze Darrow. ”

Entree Charles Darrow en Parker Brothers

Tijdens de afgelopen decennia, kwamen details boven over hoe het spel Monopoly in commerciele handen kwam – en de winst uit de verkoop werd gemonopoliseerd – deze zijn aan het licht gekomen als gevolg van omstandigheden die niet konden worden gecontroleerd door Parker Brothers.

Charles Darrow was de eerste die profiteerde van de evolutie en de populariteit van het spel. Hij verzekerd zich van een auteursrecht voor zijn verbeterde editie van het spel in 1933. De vertrouwde kartonnen bord, verpakt in een witte doos, werd geproduceerd en lokaal in Philadelphia verkocht. In 1935 diende Darrow het spel in bij de US Patent Office en hem werd een octrooi verleend. De oorsprong van het spel werd blijkbaar niet op prijs gesteld door de griffiers van het Octrooibureau. De verkoop van het spel rees als paddestoelen uit de grond en Charles Darrow werd rijk. Parker Brothers werd een groot bedrijf via de winst van Monopoly.

Uitdagingen voor Monopoly Monopoly ‘s

Een groot deel van het krediet voor de recente interesse in The Landlord’s Game, Elizabeth Magie Phillips en de aansluiting op de economische en sociale filosofie van Henry George’s behoort tot Ralph Anspach.

In 1973, terwijl hij aan de economische faculteit van de San Francisco State University werkte, ontwierp Professor Anspach een nieuwe game, dat hij Anti-Monopoly noemde. Toen Anspach’s spel in de winkelrekken begon te concurreren met Monopoly, diende General Mills (opvolger van Parker Brothers) een rechtszaak tegen Proessor Anspach in voor octrooi-inbreuk. Een tien jaar durende juridische strijd volgde, waarin de lagere rechter daadwerkelijk besloot dat  duizenden exemplaren van anti-monopolie vernietigd moesten worden.

Professor Anspach presenteerde het historische bewijs waaruit bleek dat Charles Darrow het spel in wezen vrijwel zonder verandering in het ontwerp of de regels had overgenomen van de versie die door Charles Todd werd gebruikt. De details van de juridische strijd om de eigendomsrechten te herwinnen was ooit te vinden op de  Anti-Monopoly website, maar die is verdwenen, de teksten staan nog wel op archive.org https://web.archive.org/web/20141216185103/http://antimonopoly.com/.

Om terug te komen Elizabeth Magie Phillips

Verwijzingen naar Elizabeth’s inspanningen verschijnen Georgistische tijdschriften. In een nummer uit 1926 van Land and Freedom, werd aangekondigd dat “een groep van Single Taxers overweegt een nieuwe en verbeterde uitgave van de Landlord’s Game te presenteren.” Elizabeth bleef ook een actieve Single-taxer en wasin 1931 afgevaardigde naar het Henry George congres dat in oktober werd gehouden in Baltimore, Maryland.

Parker Brothers kochtElizabeth’s patent  in 1932 voor $ 500, onder voorwaarde dat Parker Brothers The Landlord’s Game alsook Monopoly zou blijven publiceren. Burton Wolfe beschrijft een vergadering van de Parker Brothers’ president, Robert Barton en Elizabeth:

Zo Barton ontmoette Lizzie Magie, en vroeg haar of ze veranderingen in haar spel zouden accepteren. Volgens Barton’s herinnering, antwoordde ze als volgt: “Nee, dit is om de Henry George theorie van enkele belastingen te leren, en ik zal niet mijn spel veranderd willen zien, op welke wijze dan ook.” John Droeger uit San Francisco, de advocaat die stelling
nam en legde Barton uit waarom naar zijn mening Lizzie Magie  op die manierantwoordde : “Ze was een rabiate Henry George belasting-volger, een echte evangelist, en deze mensen veranderen nooit.”

In januari 1936 interview de  The Washington Star  Elizabeth en haar werd gevraagd “hoe ze zich voelde over het krijgen van slechts $ 500 voor haar octrooi en geen enkele royalties”. Ze antwoordde dat het in orde vond “ze heeft nog nooit een dubbeltje geweld zolang het belastingidee van Henry George maar werd verspreid naar de mensen van het land. ”

Een derde editie van The Landlord’s Game werd gepubliceerd door Parker Brothers in 1939, maar het bedrijf deed niets om het te promoten. In feite, werd het spel bijna onmiddellijk teruggeroepen uit winkels en bijna elke onverkochte exemplaar vernietigd. Vandaag de dag, zijn er zeer weinig kopieën overgebleven. In overeenstemming met de overeenkomst met Elizabeth, kwam het spel  met twee sets van regels. Echter, alleen de regels die auteursrechtelijk waren beschermd door Parker Brothers werden daadwerkelijk verkocht met het spel. Aankopers moesten via contact met Elizabeth Magie Phillips de alternatieve regels zien te verkrijgen. Opmerkelijk genoeg zijn Elizabeth regels zijn beschikbaar op de website van Hasbro .

Een essay geschreven door Elizabeth verscheen in de september-oktober 1940 over de kwestie van Land and Freedom, onder de titel “Een woord aan wijs” Zelfs in haar dalende jaar, drong ze de Single Taxers aan tot actie:

Wat is de waarde van onze filosofie als we niet ons uiterste best doen om het toe te passen ? Om gewoon een ding te weten is niet genoeg. Om er door ons alleen maar over te spreken of te schrijven is niet genoeg. We moeten er op grote schaal  iets aan doen om vooruitgang te boeken. Het zijn moeilijke tijden, en drastische maatregelen zijn nodig. Om indruk op de menigte te maken die de moeite waard is, moeten we  in drommen naar de heilige  van de mannen gaan waar we achteraan zitten. We moeten niet alleen vertellen, maar laten zien hoe en waarom en waar onze vorderingen kunnen worden gezien in een aantal feitelijke situaties ….

Elizabeth Magie Phillips overleed in 1948 in Arlington, Virginia.

Fast-Forward to History Detectives

In 2004, werd door een inwoner van Arden, Delaware contact opgenomen met de producenten van het televisieprogramma History Detectives om hulp het identificeren van de geschiedenis van een houten bord, dat in zijn familie was sinds het begin van 1900. Onderzoek naar de oorsprong van The Landlord’s Game bracht de History Detectives naar Philadelphia om Dan Sullivan te interviewen, toenmalig directeur van het Philadelphia Henry George School, met betrekking tot het verband tussen het ontwerp en de doelstellingen van het spel en de leer van Henry George. Helaas, deze aflevering van History Detectives – uitzending op 28 juni 2004 – is niet beschikbaar voor het bekijken op de website van het programma. De episode is heruitzending van tijd tot tijd. Kijk er naar uit.

Voor meer informatie over het spel en het monopolie van de verhuurder

Thomas Forsyth is een van de meest deskundige verzamelaars van het originele spel borden en stukken met betrekking tot The Landlord’s Game.Hij heeft een gedetailleerde geschiedenis van het spel, dat op kan worden onderzocht samengesteld The Landlord’s Game.

• origineel verhaal: Edward J. Dodson, december 2011
• bron: http://www.henrygeorge.org/dodson_on_monopoly.ht
• Vertaling google & orthelius 2015
• http://www.henrygeorge.org/
• spelregels/historie: https://landlordsgame.info/