Bullshit Jobs in de Psychosociale Sector #1/10

Voor veel mensen is de onderklasse een vreemde wereld, onze politiekers praten wel veel over hen, maar nooit met hen.
Maar nu bestaat YouTube en onderklassers kunnen filmpjes maken over hoe het leven is, niet verbloemt door het handige werk van TV maatschappijen.

Bullshit Jobs in de Psychosociale Sector.

Waar het filmpje over gaat klinkt misschien nogal verwarrend, ja, als iemand toen had gevraagd aan die sociaal assistentes waar ze mee bezig waren, gingen ze geen duidelijk antwoord kunnen geven.
Verklarende woordenlijst voor Nederlanders en andere onwetenden:

  • Dop: in Vlaanderen noemen we iemand die dopt, een dopper is, iemand die werkloosheidsuitkeringen trekt en elke maand een meestal blauwe kaart in de brievenbus van de vakbond moet steken.
  • OCMW: Openbaar Centrum Maarschappelijk Welzijn
    In iedere Vlaamse stad is er een OCMW, veel bejaardentehuizen zijn van het OCMW, ook enkele sociale woningen en nog andere dingen.
    Er bestaan ook OCMW uitkeringen die door de steden worden betaalt.
  • Ook artikel 60: mensen die niet kunnen doppen, kunnen een tijd in de rusthuizen werken en dan kunnen ze weer doppen.
  • VDAB: Vlaamse Dienst ArbeidsBemiddeling
    Men doet daar goede beroepsopleidingen, maar een ander deel van de VDAB is een soort bezigheidstherapie voor sociaal assistenten en psychologen.

Transcript:

Als er mensen zijn die een beter alternatief dan onvoorwaardelijk basisinkomen kunnen vinden, dan mogen ze me dat gerust zeggen.

Ik heb gemerkt dat er heel wat bullshit jobs zijn in de psychosociale sector.

Uitkeringstrekkers hebben belangrijke functies in de bullshit job business.

Uitkeringstrekkers houden de bullshit job business in leven, willen of niet, ze worden ertoe onder dwang verplicht.

Een andere heel dubieuze functie is dat ze door hun nutteloosheid de nutteloosheid van de bullshit jobs in de psychosociale sector verbloemen.

Heel dubieus nietwaar?

Die mensen in de psychosociale sector willen zich nuttig voelen, door uit te leggen aan die uitkeringstrekkers, hoe nutteloos hun leven toch is.

Die mensen van de psychosociale sector houden, bewust of onbewust, de uitkeringstrekkers afhankelijk van de bullshit job business.

Het is nu eenmaal zo, we zijn dat systeem gewoon, maar soms loopt de bullshit echt de spuigaten uit.

In deze filmpjes ga ik eens zeggen wat ik 15 jaar geleden heb meegemaakt van bullshit in de psychosociale sector.

Heb zelfs een bullshit rechtszaak gehad en de bedoeling van die rechtszaak was om uit te leggen dat hun bullshit geen bullshit was.

Ja, de vraag is wat is bullshit en wat is geen bullshit?

Daar moeten we eens goed over nadenken.

—-

Ik kom uit het West-Vlaamse stadje Tielt, waar de meeste mensen best aangenaam zijn, maar zoals in Vlaamse steden, gelooft men daar ook nog in de 19de eeuwse arbeidsethiek.

Als je een betaalde job hebt is alles in orde, als het nu een bullshit job is of niet.

Maar het is toch wel dubbelzinnig.

Als je een bullshit jobje hebt, dat is aangeboden door de sociale diensten, dat men in de volksmond noemt: “eenjobjeomdedoppertjesvanstraattehouden”.

Dan is het toch niet echt in orde.

Ik neem het de mensen wel niet kwalijk dat ze dachten dat er heel wat kosten aan mij waren omdat ik moeilijk een normale bullshit job vond.

Want eerlijk gezegd, dacht ik ook soms dat er wat kosten aan mij waren.

Maar heb heel wat gekke toestanden meegemaakt, zodat ik niet kan ontkennen dat er heel wat kosten zijn aan het arbeidsbeleid.

Tot het volgende filmpje.

Bullshit Jobs deel 2

Transcript deel 2

Begin 21ste eeuw zag ik het enorm zitten.

Dankzij artikel 60 had ik een basisinkomen en kon ik en had ik de courage om avondlessen te volgen en ook eens te verhuizen.

Maar het was geen onvoorwaardelijk basisinkomen.

Mensen die vinden dat er voorwaarden moeten zijn, begrijpelijk, maar dan zou het wel duidelijk mogen zijn, welke voorwaarden.

Woonde enkele maanden in Gent, was bezig met het tweede jaar van mijn avondlessen horlogemaken en bedrijfsbeheer en ontving dan een brief van de VDAB Gent.

Dacht toen, misschien hebben ze een job voor mij, of misschien niet, eens gaan dus.

Moest een kletske doen met een knorrig madamke.

Toen dacht ik, ga ze maar haar praatje laten doen en dan saleutjes.

Ja, borderline times.

Dat was bezig met de indruk, “ik moet niet van je weten”, maar ze stuurde me wel constant briefjes, zodat ik moest afkomen.

In die VDAB briefjes is te lezen dat je moet komen, of je wordt zonder inkomen gezet.

Waar ik toen niet op lette, was de titel: “interview”.

Toen had ik geen TV, maar later toen ik TV had en Phara de Aguirre zag, dacht ik: dat VDAB madamke was ook zo graatmager en had ook hetzelfde kapsel.

Oké, pubers die kleding dragen zoals hun favoriete popster, mannen die het soort koffie drinken zoals hun favoriete filmster, vrouwen die met een auto rijden zoals hun favoriete sportster.

Maar hogere studies gedaan en het niet echt doorhebben dat een TV interview met een geslepen politieker iets anders is dan een kletske met een dopper in een VDAB kantoor…

Toen ze in een van die “interviews” vroeg wat ik al had gedaan van jobs, was ze plots enorm geïnteresseerd in die artikel 60.

Ze ging eens bellen naar die sociaal assistente van het OCMW Tielt.

Ze kon wel heel vlug telefoonnummers vinden, ik was al enorm verbaasd daardoor.

Toen ze had neergelegd, was die sociaal assistente van Tielt volgens haar nog een beetje kwaad omdat ik te traag werkte, maar toen zei ze nog iets te duidelijk dat ze niet eens wist dat ik in Gent woonde.

In een ander “interview”, zei ik dat ik avondlessen volgde.

Haar reactie was heel kleinerend als ik me ga blijven bezighouden met zulke dingen.

Toen ik heel duidelijk zei: “JA”.

Toen stopte ze plotseling met intimideren, ze was zelfs vriendelijk.

Als ze van het begin beleefd was geweest, had ze ook haar doel bereikt, maar haarzelf niet zo te kijk gezet.

Bullshit jobs deel 3

Tot het volgende filmpje.

Activering van Werklozen

workworkworkMy father tought me to work, but not to love it.
I never did like to “work” and I don’t deny it.
I’d rather read, tell stories, crack jokes, laugh, talk, anything but work

Abraham Lincoln

 

“Activering werklozen”[1]

Google zoekmachine: ongeveer 118.000 resultaten (0,32 secondes)

In de geschreven pers:

  • Een snelle activering van werkzoekenden is een veel krachtiger middel dan het schrappen van uitkeringen.
  • Snel activeren maakt de discussie over de uitkering onnodig, en is een betere manier om het aantal langdurig werklozen terug te dringen.
  • De activeringsgrens (leeftijd)
  • Tienduizenden werklozen die niet kunnen werken omwille van psychosociale problemen….. Om hen te activeren, is een langduriger traject nodig dat veel meer geld kost.
  • Als werkloze heb je een aantal verplichtingen. Zo moet je onder andere actief op zoek gaan naar een nieuwe job.

Enzovoort.

Activeren staat, volgens mij, tegenover desactiveren.
Zoiets als lichtje aan en lichtje uit. Dat hangt samen met energie.

Wetenschappelijk gezien betekent energie de mogelijkheid om werk te verrichten dat boven de natuurlijke capaciteiten van de mens uitgaat. In het dagelijks taalgebruik wordt vaak het woord kracht gebruikt als energie bedoeld wordt. Maar kracht is eigenlijk de snelheid waarmee arbeid wordt verricht of energie wordt verbruikt.

Maar ik lees ook volgende betekenis van energie: Het vermogen om arbeid te leveren.
Of het om menselijke arbeid gaat weet ik niet, maar mag het wel vermoeden, of?

En dan denk ik aan het woord robot. Ook dat komt ergens vandaan:
Het is een neologisme dat geïntroduceerd is door de Tsjechische schrijver Karel Čapek (1890-1938) in zijn utopische toneelstuk R.U.R. (Rossum’s Universal Robots) uit 1920. Hij leidde het woord af van het zn. robota ‘zware arbeid’, vroeger ‘verplichte arbeid in herendienst’.
Tegenwoordig heeft robot een veel algemenere betekenis en kan elk geavanceerd apparaat dat mechanische arbeid verricht zo genoemd worden.

Robots kunnen geactiveerd worden en gedesactiveerd. Volgens de behoeften van het moment, of ook om ze nog beter te laten presteren.

Een beetje logisch denkwerk fluistert me dan via mijn eigen duiveltje in het oor, dat onze overheden ons, hun burgers, meer en meer beschouwen als hun persoonlijke robots: in-en uitschakelbaar volgens de behoeften van de door hen vooropgestelde doelen binnen de “markten”.
Robots die continu moeten draaien om het bbp aan te zwengelen in een voorturende opzwepende cadans van werken, produceren, consumeren.

Maar nog eens terug naar energie, want alles hangt samen (volgens mijn bescheiden mening).
We worden banggemaakt door diezelfde overheden dat er “energie tekorten” zullen zijn:
De beschikbaarheid van elektriciteit in onze contreien wordt vandaag  ernstig in vraag gesteld. Want: kernreactoren met scheurtjes, incidenten waardoor centrales stilgelegd worden en al midden in de zomer van 2014 leek het een duistere winter te gaan worden – letterlijk. Ons elektriciteitssysteem lijkt na een kleine eeuw ‘plots’ onvoldoende robuust (ook een afgeleide van robot) om ons door de piekvraagmomenten die zich voordoen op koude (veel energievraag), donkere (geen zonne-energie), windstille (geen windenergie) dagen  hier en dus ook in de buurlanden (niet veel elektriciteit om te importeren) te voorzien van licht en/of warmte.

Hoe is het zo ver kunnen komen?.

Elektriciteit is, net als alle andere energie, te beschouwen als een product en dus moet er ook aan commerciële aspecten gedacht worden.  Alleen wordt het nu nog sterker benadrukt door de invoering van de Europese ‘vrije’ markt en ook de markten buiten Europa staan te dringen, dus, eerst bedienen we de markten, want die zorgen voor het bbp (misschien denk ik wel kort door de bocht-waarvoor mijn verontschuldigingen) en wordt er op de burger dreigend ingehamerd met de boodschap: “energietekort straks lieve mensen, koop maar alvast weer een paar kaarsen!”

De boodschap werken en activering van werklozen is intussen ook een boodschap van die vrije markt. En opnieuw, de energietekorten-lees de talrijke werklozen- worden gesommeerd om actief aan de slag te gaan op de arbeidsmarkt, want (maar dat zegt men er niet bij) anders valt het bbp in een zwart gat en gaat de wereld ten onder-lees de economie staat stil want werken-produceren-consumeren daar moeten jullie voor zorgen.
Jullie? Dat zijn de burgers, jij en ik, you dummy.

Intussen bestaat er al zoiets als hernieuwbare energie. Windmolens zijn intussen zelfs al wat verouderde concepten. Ingenieurs bedenken alsmaar betere technieken. Helaas het verstand van onze overheid staat nog steeds op centrales die draaien op kernenergie.

En, nog erger, hun verstand blijft ook hangen bij het klassieke arbeidsethos: meer mensen aan de slag, langer aan de slag want anders……zwaait er wat: dat merken we intussen: werkloosheidsuitkeringen worden massaal ingetrokken. Iedereen naar de openbare bijstand (OCMW’s), maar eerst activeren! (lees  slaven drijven met de zweep)

Dat het ook anders kan, ook dat hebben top-ingenieurs al bewezen. Ze maken robots of machines die met meer energie dan wij kunnen werken en produceren. Ze worden nooit ziek en gaan niet staken.

Toch is er een verschil: ze werken en produceren in onze plaats, maar consumeren?
Dat is nog steeds iets voor ons, de mens. Wij zullen altijd potentiële consumenten zijn. Zelfs in een duurzame consumptie-economie en die richting moeten we natuurlijk op.
Maar wat als we geen inkomen hebben? Want de robots doen ons werk….

Wat zei Thomas Paine alweer tijdens de Franse revolutie?
Geen inkomsten, geen burger,” riep in 1792 de filosoof Thomas Paine  vanop de tribune van de Nationale Vergadering. De Franse Revolutie was uitgebroken, maar Thomas Paine waarschuwde zijn mederevolutionairen: de democratie kan alleen goed werken als de burgers waaruit zij is samengesteld economisch vrij zijn en beschikbaar om haar tot bloei te brengen.”

En om te eindigen: tegenstanders beweren dat het Onvoorwaardelijk Basisinkomen ons allemaal lui gaat maken. Ze bedoelen vooral “werkonwillig”
De woorden van Abraham Lincoln aan het begin van mijn tekst zeggen alles, of niet?

Lambrecht Christina
20 Januari 2015
Bronnen:

[1] Is er verschil in gebruik tussen werkeloos en werkloos?
Antwoord:Ja. Werkloos wordt vrijwel uitsluitend gebruikt in de betekenis ‘zonder werk’. Werkeloos wordt ook wel in deze betekenis gebruikt, maar vooral in de betekenis ‘zonder iets te doen’. In deze laatste betekenis is werkloos niet gebruikelijk. In geschreven taal wordt dit onderscheid nauwkeuriger in acht genomen dan in gesproken taal.
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/907/werkeloos_werkloos/