Tekenen van een falend Rijk

failingAls je geschiedenis bestudeert, zie je bepaalde duidelijke tekens dat een samenleving, een sociaal-economisch en politiek systeem, de grenzen van zijn progressieve kracht, mogelijkheden, werkzaamheid en legitimiteit aan het bereiken is. Ik weet zeker dat er meer zijn, maar hier zijn enkele van de belangrijkste tekens:

* De belangrijkste economische instellingen zijn niet langer bereid of in staat om mogelijkheden te scheppen voor een meerderheid van de individuen, families en gemeenschappen om een fatsoenlijk leven te hebben. Langdurige werkloosheid, dakloosheid en armoede nemen exponentieel toe. Massive cynische en criminele financiële en commerciële manipulaties en speculaties vinden plaats en worden niet tegengehouden.

* De economische en politieke macht wordt geconcentreerd in steeds minder handen en verplaatst zich steeds naar boven. De toch al beperkte mogelijkheden voor participatie van de bevolking in de besluitvorming zijn geleidelijk afgesloten en ingeperkt.

* Sociale mobiliteit wordt bevroren, en scherpe klasseverschillen zijn diep ingesleten.

* De upperclass wordt steeds banger en ontwikkelt in toenemende minachting en haat tegen de armen, de werklozen, gemarginaliseerde minderheden, en zelfs gewone werkende mensen, en zorgen voor lagere salarisniveaus, hogere werklast en langere werktijden.

* Verdeling in de onderste lagen van de bevolking wordt verergerd en aangemoedigd door de hogere klassen op basis van ras, nationaliteit, geslacht, seksuele identiteit, leeftijd, arbeidssituatie en allerlei andere valse en overdreven “verschillen”.

* Organisaties van wederzijdse steun, solidariteit en het terugvechten door de lagere sociale klasse worden aangevallen, verzwakt, vernietigd, afgekocht en machteloos gemaakt. Intensieve concurrentie tussen ongeorganiseerde werknemers en lagere ambtenaren tieren welig.

* Het militaire- en politieapparaatt zijn vergroot (dit varieert) en gewapend met steeds meer dodelijke wapens. Oorlogen worden steeds vaker normaal gevonden en de heersende lagen hongeren naar afnemende middelen, markten, en de macht om hun rivalen tegen de hele wereld – en periodieke opstanden binnen hun “koloniën” te onderdrukken en in toenemende mate in hun eigen land, gedeeltelijk door politiespionnen, bewaking, informanten, provocateurs, en agenten.

* Dit alles leidt tot onvermijdelijke overreiking en uitbreiding, evenals financiële spanning door het onderhouden, vervangen en voortdurend vernieuwen van technologie en kracht van het leger, de inlichtingendiensten en de politie.

* Militairen en veteranen worden in toenemende mate misbruikt en afgesneden van ondersteuning en van de hun beloofde rechten. Massale werkloosheid zorgt voor een constante stroom van vervangingen – vers bloed.

* Massa-arrestaties, veroordelingen, en opsluitingen zijn uitgegroeid en aan de orde van de dag. Een enorme gevangenisindustrie zuigt verder de schaarse middelen van de samenleving uit.

* Educatieve systemen, mogelijkheden voor leren, sociale en openbare diensten en de fundamentele fysieke infrastructuur worden verkleind , raken in verval en worden niet onderhouden. Toegang tot hoogwaardige gezondheidszorg en voorzieningen wordt aangetast, zelfs in het midden van lopende programma’s en faciliteiten die periodiek uitgevoerd en verstrekt worden.

* Een algemeen verrafelen van de sociale en maatschappelijke cohesie zet in en vervreemding tussen mensen neemt toe.

* De fysieke omgeving wordt voortdurend en in toenemende mate geschonden en vernield in de nooit eindigende zoektocht van de heersende lagen de hulpbronnen van de planeet – tegen elke prijs – te exploiteren en verkrachten.

Komt dit je bekend voor of gaat er een belletje rinkelen? Uitgezonderd wat sprankjes hoop en vonkjes positiviteit, kan iedereen er niet aan twijfelen dat de bovenstaande litanie van verschrikkingen vrij veel beschrijft onze huidige stand van zaken in dit land en deze wereld? De vraag is natuurlijk, althans onder degenen van ons die de ongelukkige realiteit van deze feiten begrijpen, is: Wat kan gedaan worden? Wat moet er gedaan worden? Wat zijn de mogelijke manieren om voorwaarts te gaan en uit deze draaikolk van vernietiging en rampspoed bevrijd te worden?

Ik wil het graag van u horen. Wat zijn uw gedachten en conclusies? Ik zal in de mijne op een later tijdstip nog eens vertellen, binnenkort.

Jim Griffin
gryphgriff[a]hotmail.com
805-546-8090
1272 Descanso
San Luis Obispo, CA 93405
Jim Griffin heeft vijf jaar in San Luis Obispo gewoond. Als zoon van een carrière-officier bij de luchtmacht, groeide Jim in vele gevarieerde plaatsen op (Geboren in Californië, maar verhuizen naar Alaska met 2 1/2, terug naar Californië, naar Illinois, terug naar Alaska, naar Canada, en eindigend in de Detroit, Michigan, toen hij twaalf was) verhuisde zes keer voor zijn dertiende. Jim leefde het grootste deel van zijn leven in Michigan. Jim is een progressieve politiek activist sinds zijn tienerjaren, nam deel aan anti-oorlogs-bewegingen, de burgerrechtenbeweging, vakbond-worstelingen, en andere bewegingen voor mensenrechten en de burgerlijke en democratische rechten. Hij streeft ernaar een succesvolle schrijver en auteur te zijn en werkt indien mogelijk als professional in de sociale sector. Jim is single maar “kijkt rond”

Bron: http://calcoastnews.com/2013/08/signs-failing-empire/

Vertaling: google & orthelius